What do you want? Wat wil jij? Noah schreeuwt het naar Allie in deze trainer van The Notebook. "... Houd op met denken aan wat ik wil, wat hij wil, wat je ouders willen. Wat wil jij?" Dit blijkt een lastige vraag voor Allie. "Het is niet zo eenvoudig" geeft ze hem terug. En daarmee hebben ze eigenlijk allebei gelijk. 

Wat wil jij?

Laten we beginnen met de vraag van Noah: Wat wil jij? Toch een eenvoudige vraag. Wat wil jij doen? Wat wil je leren? Wat wil je ervaren? Wat wil je bereiken op dit moment, de komende periode, in je leven? Wat wil je echt? En hoewel de vraag eenvoudig is, is hij ook ingewikkeld. Wij mensen zijn kuddedieren en passen ons graag aan die kudde aan. Je herkent het vast: Eigenlijk zou je heel graag eens friet willen eten, maar je weet dat je zusje meer van pannenkoeken houdt. Dus zeg je pannenkoeken. Eigenlijk ben je moe en wil je naar bed. Maar je weet zeker dat de rest je dan een mietje vindt. Dus ga je toch nog mee naar die andere kroeg aan de andere kant van de stad. Het liefst zit je de hele dag met je neus in de geschiedenisboeken. Maar daar kan je straks niets mee verdienen, dus kies je toch voor die studie rechten. Eigenlijk is het boek van jullie relatie uit. Maar je weet dat je je partner en kinderen een groot verdriet doet als je het boekt dicht klapt. Dus je blijft…

Ja, maar...

Hoe lastig ook, ik geloof dat het uiteindelijk toch beter is om te beginnen met wat jij wil. Het is namelijk jouw leven en hoe zonde is het als je dat niet op jouw manier leeft? Dat je aan het eind van de rit tot de conclusie komt dat je van alles hebt gemist doordat je consequent voor de ander koos. En terwijl ik dit schrijf merk ik meteen de neiging om "ja, maar..." te zeggen. Ja, maar aan mezelf denken is egoïstisch. Ja, maar je kunt toch ook eens iets voor een ander doen. Ja, maar ik zit toch niet alleen in deze relatie. Ja, maar …! Natuurlijk kun je best een keer pannenkoeken eten omdat je zus die zo lekker vindt. Maar zij kan ook een keer friet eten omdat jij dat zo graag eet. En vindt zij pannenkoeken eigenlijk wel zoveel lekkerder dan friet? Of heb jij bedacht dat ze die zo lekker vind omdat ze dat één keer heeft gezegd? Hoe vaak denken we niet voor een ander? Daarmee doen we dan niet alleen onszelf, maar ook die ander te kort. Ik schreef daar eerder iets over toen ik het had over je lot. 

Het leven van een ander

Zo komen we bij de systemische kant van mijn verhaal. Bij het gelijk van Allie. Want hoe goed we ook weten wat we willen. Soms zijn we onbewust verbonden met een ander. Dit klinkt misschien een beetje vaag. Maar in het systemisch werk, binnen familieopstellingen, gaan we er vanuit dat we allemaal onderdeel zijn van meerdere systeem. Het allereerste systeem is de familie waarin je geboren bent. Ieder heeft daarin zijn eigen plek, maar soms nemen we onbewust de plek van iemand anders in. Omdat we hem of haar willen helpen, omdat hij of zij buitengesloten wordt, iets te kort is gekomen of bijvoorbeeld iets goed te maken heeft. Het volgende voorbeeld dat ik mijn leraar Hans van de Berg hierover vaak hoor vertellen is dat over de broers Jan en Piet. 

Op een dag vermoord broer Jan zijn broer Piet. Nu is Piet dood en Jan gaat voor lange tijd achter de tralies. In de familie wordt er niet meer over Jan gesproken. De familieleden zwijgen hem dood. Tot die ene verjaardag vele jaren later. Dwars door de visite loopt neefje Bart een beetje te vervelen en opeens roept er iemand: Kijk nou, hij doet net als Jan!

Misschien ben jij ook een Bart en ben je zonder dat je het weet het leven van Jan aan het leven. Systemen houden er namelijk bijzonder veel van om iedereen erbij te houden. Soms zelfs als dat ten koste van een ander gaat. 

Een familieopstelling kan je helpen om meer inzicht te krijgen in het systeem dat jij bij je draagt. Een opstelling kan je ook helpen bij de vraag Wat wil ik? Wil je daar meer over weten? Bel of mail mij. Dan vertel ik je over het systemisch werken en kunnen we samen ontdekken wat ik voor je kan beteken. 

ps: Wil je al zelf aan de slag met de vraag Wat wil ik? Noah geeft je alvast een mooie opdracht: Visualiseer eens hoe je leven er over tien jaar uit ziet. Waar ben je dan? Met wie? Wat ben je aan het doen?